Cusco

En zo kwamen we sochtendsvroeg aan in Cusco.
We namen de taxi en hoopten dat ze ons gingen binnenlaten in het Hotel. Het Ninos Hotel. Het duurste hotel waar ik ooit al ben verbleven in Peru. Je betaalt voor 1 nacht 20 dollar. Maar wat je krijgt en vooral geeft is fantastisch. Het hotel is opgericht door een Hollandse. Al hjet geld dat binnenkomt in het hotel gaat naar straatkindjes. Met het geld krijgen zij de mogelijkheid om zich te douchen, per dag ontbijt, middageten en avondeten en veel liefde! Neem maar eens een kijkje op haar site...

http://www.ninoshotel.com/

We kwamen aan en onze kamer van 5 was beschikbaar. Wat een prachtig hotel. Dat hadden we al lang niet meer gezien! Een echt europees interieur... Super mooi en zalige bedden! Het ontbijt was fantastisch! Lang geleden dat we nog eens zelfgemaakt brood hadden gegeten laat staan bruin brood hadden gezien...
Swat tot zover het overwelmende hotel!

Cusco, is mooi!!!! Het is echt een mooie stad. Met veel miradors. De stad is ongeloofelijk hard toeristisch! Zo zijn er vrouwen in traditionele kledij die 5 soles per foto vragen! Let dus op wat je trekt he!
Je kan wandelen langs superhoge inca muren! Die je dan weer niet mag aanraken. Maar het is een prachtig voorbeeld hoe de incas hun bouwstijl in elkaar zat. Tussen de stenen is er geen speld te krijgen! En er is 1 steen in de stad die 12 hoeken telt! We zijn gaan zoeken en gevonden :)

Ik bij een Incamuur. In mijn sexy reiskledij :)

Je wandelt naar een mirador. En daar zie je de prachtige daken van Cusco. Ja die zijn helemaal anders dan in andere steden in Peru. Overal in Peru zijn de daken plat en hangt de was te drogen op het dak. In Cusco, daar heb je echte daken!

Aan de mirador. Ongeloofelijk hoog en mooi!

De stad heeft veel geheime plaatsjes. Je vind ze pas als je buiten de straatjes met toeristische shopkes gaat. Daar vind je andere shopkes maar voor de mens! Super mooie taferelen kom je tegen enzo! Super gewoon... Echt puur genieten van een van de beroemste steden op aarde..

Een vrouw die een sjaal weeft op de straat... Een geheim plaatsje...

In Cusco kan je ook goedkoop eten, maar je moet de restaurantjes vinden he! We eten dus goedkoop en keren vroeg terug naar het hotel. Want morgen, ja morgen beginnen we aan de incatrail... Een douche waar ik mijn hand aan verbrandt :( en in het heerlijke bed!

En zo staan we op om half 6. Jammer want ik was super goed aan het slapen. We wachten een uur en het reisbureau komt ons een halfuur te laat oppikken (peruviaans uur, zucht). We eten brood met kaas en rijden 2 uur met de bus. Stoppen in een dorpje en kopen cocablaadjes, cocasnoepjes en een wandelstok. Gaan nog eens naar een WC en rijden een halfuurtje verder. We stappen uit aan het vertrekpunt van de INCATRAIL!

Onze groep aan het vertrekpunt. Onze groep bestaat uit 5 Belgen (wij) , 4 Argentijnen, 2 Australieers, 1 Deen en 2 Peruvianen (de gidsen)

We krijgen ons ticket en passeren de eerste controle. Een stempel op jouw ticket en in jouw paspoort :) Een beetje raar maar super! Nu heb ik een echt bewijs he...
We stappen de eerste dag en het is al fantastisch!! Ik geniet van alles wat ik zie. Wat een natuur! En we passeren de eerste site van de Incas.

De gidsen geven er uitleg over. De eerste dag stap je wel nog niet op de echte incatrail, maar op een weg dat nog maar 30 jaar bestaat. Omdat de andere incatrail door deze ruine gaat en ze willen deze beschermen. Je loopt ook aan de andere kant van de rivier en de spoorweg.
Het eertse middageten is in een tentje. Het eten is heerlijk en dat zal het ook zijn voor de rest van de trip! We hebben dan ook een 10 koppige keukenploeg mee die instaan voor alles! Ze koken, ze zetten de tenten op en dragen alles (tot tafels en stoelen toe) Want er is geen andere weg om van camping tot camping te geraken dan te voet. En deze mensen, die wandelen met sandaaltjes aan... Brrr echt raar dat je dat kunt.

Onze eetzaal.

En zo wandelen we door. Ik dacht als het hier zo blijft dan ga ik me niet te veel moeten vermoeien! Het leek op een wandelingetje met rugzak. Helemaal niet moeilijk en goed te doen! We komen aan op de camping. Het is het laatste dorpje dat we kruisen op de trail. De mensen leven daar puur op de verkoop van goederen. Die goederen bestaan uit chocolade, water, WC-papier en vitaminekoekjes. Dat wij daar slapen, daar krijgen ze niets voor. We gaan dan maar chocolade van Princessa kopen. Daar is er dan toch een normale WC (de rest van de tocht zijn er enkel Franse WCs, die te smerig zijn! En wij die dachten dat ze proper gingen zijn omdat het de eerste dag is dat de Inca Trail is geopend!)

Snachts is het koud! In ons kleinIglotentje met een zomerslaapzakje. Brrrr.
We staan op. Maken onze rugzak en ontbijten. Pannenkoeken met Manjar en chocolademelk. Heerlijk!!
Op weg. Weer passeren we een controlepost. En plots ontdek je hoeveel mensen de Inca Trail wandelen... 400 mensen worden per dag toegelaten, met dragers inbegrepen. Plots ontdekken we dat het veel makkelijker gaat. Je betaalt 80 dollar voor 1 dag en jouw rugzak wordt gedragen. Zo passeren er ons heel veel mensen met een minirugzak. Zelfs gasten van 20 jaar, schandalig! En wij afzien met ons gerief van 4 dagen! Maar ik ben fier dat ik kan zeggen dat ik de Trail heb uitgestapt met rugzak!
De tweede dag? Die is verschrikkelijk zwaar!!! De hele dag stijg je, maar niet zomaar hoor, neen, je doet trappen! Trappen die veel hoger zijn dan die bij me thuis. Gelukkig dat ik men wandelstok had! Ik zat rap zonder energie. Daarom heb ik bij de eerste stop heel mijn voorraad koeken opgegeten! En mijn chocolade (van Iberica, chocolade van Peru, de enigste lekkere dat er bestaat in Peru) Daarna lukte het me beter!

Even een beeld van de trappen. De man die je ziet is 70 jaar oud. Ik kwam hem veel tegen... Hij wou zo graag nog eens in zijn leven die Inca Trail wandelen :) Ze zeiden dat hij gek was! Maar hij is er geraakt zonder iets ergs! Je ziet, soms is het beter om deze dingen te doen wanneer je jong bent he! Niet te veel nadenken!

En zo stijgen we naar het hoogste punt van de Inca Trail. Die is 4215 meter hoog. De enigste hulp dat je hebt is cocoblaadjes waar je op kauwt waardoor uw mond helemaal verdoofd, net bij de tandarts geweest :), een andere hulp jouw wandelstok en uw positief denken, belangrijk! En we geraken er!

Een beeld op het dal

Rap een foto met Jolien op het hoogste punt. Het was daar zooo koud en het regende! Dank jewel aan de duitser die deze foto maakte!

En dan volgt het dalen, met trappen! Je wordt echt die trappen beu. Maar je denkt, goed voor de conditie en voor de billekes he! Rond twee uur kwamen we aan en eten. We trokken niet meer verder die dag. Een rust namiddagje na de zware tocht. Warm eten kan deugt doen na een zware dag! Jolien ziet het nog zitten voor morgen :)

De hele namiddag luieren. Maar het regent dus in de tent blijven. Een beetje in men dagboek schrijven enzo... Daarna stronten spelen! Landen tegen elkaar. En tja die Australieers die wonnen altijd.. :) Eten en bed in! Maar wat een kou! Ik heb geen oog dicht gedaan die nacht. Zelfs het deken (tegen onderkoeling) onder onze matrasjes hielpen niets! :(

De volgende ochtend staan we op met dit prachtig zich!

Toen al kwamen de wolken opzetten! Deze dag bestaat uit stijgen en dalen, weer met trappen! We bezoeken twee historische sites van de Incas en blijven in de wolken. Enkele sfeerbeeldjes..

Uitzicht bij de eerste historische site. Bieke, Matthieu, Jolien, oeps er is een Argentijn tussen gekropen en ik.

Quatro Chicas de Belgica! In de wolken zijn over alles!

UItzicht op de volgende site.

Wolken verdrijven! Heb men rugzak op he, ik ben niet zo dik he!

En na lang dalen komen we aan de laatste camping. Daar gebeurt alles binnen. Iedereen, 40 mensen, samen binnen om te eten en te feesten! De laatste dag van de Incatrail volgt morgen! Hier kunnen we nog een warme douche nemen voor 5 soles, die dan helemaal niet zo warm is... Ik val als een blok in slaap!

De laatste dag is het om 4 uur opstaan! Klaarmaken, de laatste keer pannenkoeken met manjar eneuh we kunnen er tegen aan. Lopen in de donker. Hadden ze me op voorhand gezegd dat ik men pillamp moest nemen was dat veel makkelijker gegaan. Want ik zag geen steek. Vallen over trapjes (weer trappen :0 ) Tot aan de Controle post. Iedereen staat daar aan te schuiven. Ja de weg gaat maar open om half 6... En uit verveling halen we de Belgische en Hollandse klassiekers boven. Het gaat van "Het is een nacht, passeren aan "In de Disco" van Samson en Gert, tot 2Belgie, Belgie, Is er leven op de maan, kan je op de ... staan, is er een plaats tussen de sterren waar ik heen kan gaan..." (Wie de titel weet van dit liedje laat het me zeker weten!). En het wordt licht en dit krijgen we te zien...

Het is ook het laatste wat we zien. De poorten gaan open en iedereen begint te lopen. Ik en Linde worden er terecht kwaad voor! Ze lopen op onze hielen! De enigste die het rustig aandoed net zoals wij is de Engelsman van 70 jaar! Gewoon omdat hij niet rapper kan. En waarom lopen de mensen? Omdat ze op de machu picchu willen stijgen! Je hebt nog een berg daar en er zijn maar 400 tickets beschikbaar dus ja loopt iedereen. En dan plots zonder dat je het weet, achter de bocht en tussen alle ergernissen in, de MACHU PICCHU!!!! PLots ligt de oude incastad voor jouw neus! En eerlijk je wordt er verdomd stil van!

Gewoon dit fantastisch iets zien zijn de 10 000 trappen waard, de Franse Wc meer den waard, last hebben van de hoogte, alles meeeeeeer dan waard! Fantastisch gewoon! En dan sta je daar... Er hebben er maar weinige voor jou gestaan... (Buiten de Incas gerekend!!) Fantastisch...

Nog even dalen met steeds het zicht op de Machupicchu. Met men dinosauruskoekje in mijn handen (ja ik heb ze kunnen sparen tot nu, en het heeft me gesmaakt!!) 1dom ding, mijn camera viel en kapot! Het is alsof er een duive over Machupicchu waakt zei de gids! Otewel geen batterij, oftewel kapot! Maar geen erge nood alleen de buitenkant is kapot, ik kon nog fotos maken!!! Oef wat dat effe schrikken, awel dat deed ik ook!! (In arequipa heb ik dan laten herstellen :) )
En dan mochten we de stad ontdekken. Onze gids jaagde ons op veel te veel! En we werden er allemaal oprecht ambetant van. Maar dat maakte niets uit, want we liepen rond op de Machupicchu! Een verborgen stad!

De poort van het Incapaleis! Had geen tijd om te wachten tot wanneer die twee gasten wegwaren! :( Jammer, Fotoshop???

De drie ramen! U bevindt zich nu op de Plaza De Armas van Machupicchu

De Terrassenbouw. Ongeloofelijk diep!

En zo gaat de tijd ongeloofelijk rap voorbij!! Voor je het weet moeten we vertrekken om ons trein te kunnen halen in het dorpje Aqua Calientes. Ik en Bieke dalen te voet (met trappen :) ) een uur en half wandelen. De bus willen we niet betalen want die is te duur voor hetgeen wat het maar is!! Onderweg kopen we een banaan die mij ongeloofelijk smaakt.
Het dorpje bestaat uit treinsporen, niets meer. Alleen een beetje restaurantjes, die veel te duur is voor hetgeen wat het maar is. Na het eten sterven we van de honger en gaan boterhammen komen met vleesjes. We nemen de trein. De trein? Is het niet al 5 maanden geleden dat ik die reus nog genomen heb? Het is een tof gevoel om op de trein te zitten en eerlijk, hij is beter dan de boemels naar Wichelen city!

En zo komen we aan in Cusco. Daar gaan we naar een hotel waar de vrouw een beetje raar doet (maar ze leek vriendelijker later, want ze heeft een taxi voor me gezocht :) ) En laten onze was doen voor 3 soles per kilo! Wat helemaal niets is en ik doe mee, want dat handwassen thuis steekt me een heel klein beetje tegen!! We gaan iets zoeken om te eten en vinden een pizza huisje. De baas leert ons beter Casteliaans babbelen en zo zijn we ook blij he. We drinken sangria zonder fruit en met sprite :) En vallen in een diepe slaap.
De dag erna doen we nog een beetje shopkes en kopen souveniertjes (ja ook voor jullie geen bang hebben :) ) Alles is hier zo Alpaca. Super zacht, maar duur...

Mutsen van Alpaca. Super warm!Lekker gek!

De rest vertrekt in de middag naar Tcna. Ik niet, ik blijf nog even tot 6 uur in Cusco rondhuppelen! Even rustig op mezelf, heerlijk! Ik vind een busticket naar Arequipa en ze beloven me een toilet. Want de busrit blijkt dan toch weer 12 uur te zijn... Ik vertrek uit het hotel, de mevrouw zoekt dus een taxi voor me. De taxichauffeur vraagt dingen over Europa en beloofd me om zich meer te gaan verdiepen in de geschiedenis van Europa met name de WOII. Ik heb hem maar veel succes gewenst. De bus is een tegenvaller. Geen toilet (dit lappen ze elke keer he!), de man die naast me zit is een fan van snurken en ik heb verschrikkelijk koud!! Ach ja, ik ben dan ook ontzettend blij dat ik de "El Misti" vanachter de heuvels zie opduiken. Arequipa de stad van mijn Dromen!

En zo was de reis fantastisch. Ik was droevig dat alles voorbij was. Ook omdat, er alleen nog maar twee weken resten in Arequipa en op mijn werk... Het worden twee drukke weken waar ik alles nog wil doen wat ik kan... Zucht nog veel...
Ik post nog iets voordat ik vertrek naar het Noorden en Bolivie...
Oh ja, ook nog dit, hou de andere berichten ook in het oog, ik plaats fotos bij! Zodat jullie een beter beeld krijgen van wat ik hier beleef!