dinsdag 24 februari 2009

Hogar de Christo

Hogar de Christo is een open tehuis. Een huis waar straatkinderen langskomen zodat ze iets beter omhanden hebben. Dat is oorspronkelijk de bedoeling. Nu is het huis vooral bedoeld voorkinderen waarvan de ouders gaan werken en geen opvang hebben voor hun kinderen. De families hebben geen geld om hun een ¨deftige¨opvang aan te schaffen... Moesten de kinderen niet terecht kunnen in de hogar, ze zouden meegenomen worden op de straat ommee te gaan verkopen met de ouders.
In de Hogar krijgen de kinderen onderwijs,onderwijs volgens hun kunnen en graad. Ze krijgen er de kans om te ontbijten en hun te wassen. Zo heeft elk kind zijn eigen tandenborstel, handdoek en zeep. De ouders moeten wel betalen.. 20 centimos per dag (in euro is dat 0.05 centimos)

IN dit huis heb ik de laatste maand in de voormiddag gewerkt! Gespeeld met de kindjes, ontbeten en oefeningen opgesteld! Met het Duitse meisje (dat er woont) heb ik bijna geen contact gehad... Twas nogal een rare en ze had me niet graag... :) Ach...
Het was een leuk jobken,alhoewel dat ik het zo niet zie! Leuk om de kindjes iets bij te kunnen leren. Soms was het een beetjemoeilijk omdat de kinderen in vakantie stemming zijn! Ja ook voorhen is het vakantie. (in maart beginnen de scholen weer) Maar het is me toch gelukt :) Ik heb van deze maand ongeloofelijk hard genoten.

De kinderen aan de ontbijttafel.

Spelen met de kinderen.

Ook gezelsschapspelletjes.


Nu zit ik in een internetcafe, 500 meter van het huis en heb ik net de deur achter me gesloten om misschien nooit meer binnen te stappen... Allemaal een beetje raar enzo!
Ik wou jullie het zeker vertellen...
Maar ik ben door,moet gaan eten en dan naar de aldea vertrekken. Als ik ergens tijd vind mij nog douchen (met koud water brrr...) en dan mijn valies al maken! Want morgen dit uur vertrekken we met de bus naar Puno!!! Woew spannend!
Dikke kussen en tot volgende week met men verhaal over Puno, Cuzco, de Incatrail en Machu Pichu...

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hoi Anne!
wat een fantastische verhalen allemaal! eerst en vooral bedankt voor je kaartje en smsje met m'n verjaardag! echt heel leuk!:)
Ik wou je nog een briefje opsturen, heb al 'n half afgewerkte liggen maar ik lees dat je nu veel gaat reizen... Keer je nog trug naar je thuis daar? Dan stuur ik hem nog op, anders moet ik hem bijhouden tot je thuis bent eh!:)
Veel plezier nog daar en geniet van de mooie Inca trail!
Vele groetjes,
Marlies

chirojongensberlare zei

Heeej Anne

Je verhalen en avonturen klinken nog altijd steeds spannend, ik lees ze allemaal! Ik kijk al uit naar je verhalen van de Inca Trail!

Hier in het Oost-Vlaamse groene Berlare is trouwens nog altijd alles in orde ;-)

Groetjes!!
Ruben