De El Misti

Hey,
Het is vandaag maandag. Ik heb een mooi maar zwaar weekend achter de rug. Zoals jullie weten ben ik dit weekend met eugenie naar de El Misti geweest.
Ik heb de trip ongeloofelijk hard onderschat. Nog moe van het feestje vertrok ik zaterdagochtend.
We gingen in een jeep naar het hoogste pun waar een auto kan komen. 3415 meter hoog. Daar pas besefte ik dat ik vandaag bijna even hoog ging zitten dan de Mont Blanc.
We vertrokken met een groep van 10 personen en 3 gidsen. De tent moest ik dragen. Veel te zwaar. Na 100 meter gestegen was ik al als laatste en mijn ademhaling was veel te zwaar. De gidsen hebben dan maar mijn tent en men water overgenomen en zeiden dat ik alles op mijn eigen tempo mocht doen en dat er een gids bij me ging blijven.

De gids die bij me bleef. Een toffe gast. Hij heeft mijn Spaans verbeterd! Zijn naam is German, van Germanyb (Een trucje om het te onthouden)

Mijn conditie na 1 maand peru bleek gelijk te zijn aan zero! Mijn ademhaling leek ik niet onder controle te kunnen houden.. Om de 10 minuten klimmen moest ik een pauze nemen.. Op een punt zijn ze zelfs men rugzak komen halen. Mijn hoofd begon meer en meer pijn te doen naarmate ik steeg. De hoogte zeker? De coca snoepjes leken niet te helpen en coca blaadjes vind ik te vies. Net een pap dat in je mond zit.
bHet is raar om toe te geven dat je iets niet aankan, ook al wil je het zo graag! Ik denk dat dit de eerste keer is in men leven dat ik er mentaal echt door zat. Je voelt bij elke meter dat je stijgt je lichaam ineen krimpen, je krachten verkleinen...
Maar ik ben aan het kamp geraakt. Het kamp ligt op iets hoger dan 4500 meter. Ik kwam eraan een uur later dan de groep. Maar ik was best wel fier op mezelf!
Nadat we ons tentje hadden opgezet en iets warm hadden aangetrokken konden we eten. Een lekkere soep, spagetthi met vlees en coca thee. De eerste dag zonder rijst sinds ik in Peru ben :)

Die lepel komt van pas hoor! Dank je wel! Ik heb er heerlijk mee gegeten :)

Na het eten moesten we warme kleren aantrekken. Ik had er gekregen van de reisagentschap. Veel te mottig! Maar ze waren heerlijk warm! Ik was blij dat ik ze mee had gesleurd naar boven. Iedereen wachtte in spanning af tot het donker werd. Het wachten was geen probleem. We waren getuigen van een veel te mooie zonsondergang!

Iedereen nam 20 fotos van dit moment.. Het was moeilijk om te kieze welkeik aan jullie zou laten zien. Maar er is geen enkele zo mooi als in het echt!

Achter mij zie je de stad Arequipa met alle lichtjes.. Zo veel te mooi. Daar alleen voor was ik blij dat ik in het kamp zat.

De nacht was verschrikkelijk. Ik voelde de stenen door mijn matje. Ik heb er blauweplekken van! Ook mijn ademhaling tijdens het slapen kreeg ik niet onder controle. Het was ook veel te kou! Mijn tenen bevroren, en ik kreeg mijn kousen niet meer aan.
Om 12 uur werden we gewekt om naar de top te vertrekken. Eerst al mijn kleren terug aandoen.. Dan coca thee gedronken en geitekaas gegeten. We vertrokken. De eerste 5 meter gingen. De volgende 5 zat ik al veel te ver achter. En toen heb ik beslist om niet mee te gaan. De gids vertelde me dat het beter was om terug te keren voor mijn gezondheid. Het was moeilijk om te beslissen. Maar ik had geen keus. Ik ging terug. Wel hard als je er zo dicht bij zit. Alle dicht, 1300 meter. Ik moest toegeven dat ik het niet kon. Hard!
Ik ben alleen in het kamp gebleven. Ik heb geslapen. Daardoor heb ik de zon niet zien opkomen.. Er kwam een zwitsrese vrouw terug naar beneden samen met de gids omdat ze ziek was geworden. Zij heeft wel de krater gezien.. Achteraf denk ik waarom ben ik niet nog een beetje hoger gegaan.. Maar ik denk dat het geen zin had...
Ik heb genoten van het mooie uitzicht op 4500 meter. En daar ben ik best fier op!

De groep waarmee ik naar boven ben getrokken. Aan het vertrek en aankomstpunt.

Misschien doe ik alles nog eens over wanneer ik meer gewend ben aan de hoogte. Want tenslotte ligt Arequipa op 2300 meter, wat ook al hoog is.
Het was een trip waar ik mezelf heb leren kennen! Jammer dat ik 1 maand Peru niet op de top heb kunnen vieren. Maar ik ben blij dat ik geprobeerd heb! Als er iemand ooit naar Arequipa gaat, dit is een aanrader!
Op naar mijn volgende avontuur. Donderdag vertrek ik naar de jungle. Dan zie ik iedereen terug van Belgie! Ik ben benieuwd!