La selva

Hey,
Ik ben sinds donderdag terug van mijn trip naar de jungle.
Vorige week donderdag avond ben ik vertrokken met de bus naar Lima. 14 uur neerzitten. Wanneer ik terug naar Belgie vlieg gaat 11 uur niets zijn! Neen, het is super lang! En ik baalde, want het was de tweede keer in twee weken tijd! Maar het valt best nog mee, ik probeer te slapen, alhoewel dat het deze keer niet leek mee te vallen. Eugenie en Caroline hadden plezier met mijn kapsel bij het opstaan, maar dat baarde me absoluut geen zorgen!
Aangekomen in Lima werden we gebracht met de taxi naar dat jeugdherbergje waar die Humo lag! Het terug zien van de andere Belgen was zo leuk! Ook de andere studenten die hier al zijn sinds augustus waren er ook. Er werd veel verteld over de families en projecten. Het bleek dat wij op ons project het minst lang moesten werken. Er is een meisje dat van 8uur tot 5 uur moet werken. Ik heb dan ook besloten om me te informeren naar een ander project in de voormiddag.

Na het terugzien van iedereen, gingen we naar een grotere slaapplaats. Het leek wel een paradijs. Met zwembad en palmbomen. Het was wel ontzettend warm en savonds zat het er vol muggen. We aten en sliepen. De volgende dag stond er de midstay evaluatie op het programma. Ongelofelijk saai en een beetje onnuttig denk ik voor ons. aangezien we nog maar en maandje in Peru waren. Savonds vertrokken we naar het centrale deel van Peru, Pichinaki.
Pichinaki is een stad midden in het regenwoud. En ligt 10 uur van Lima. De rit was verschrikkelijk. Er werden pilletjes uitgedeeld tegen de hoogte. We gingen die nacht over toppen rijden van 5000 meter hoogte. De nacht was dus bijgevolg verschrikkelijk, net zoals de bus. De bus zat al vol met peruvianen en hij stonk verschrikkelijk. Het raam waartegen ik zat schoof steeds open. Ik heb geen oog dicht gedaan.

Pichinaki is wel de moeite waard. Een stad midden in de groene long. Overal rondom de stad groen. Wat voelde ik me daar goed.
We gingen ontbijten en werden getrakteerd op een ceremonie. We mochten zelfs het podium op.

Het leger stond klaar. Buiten twee keer passeren hebben ze niets anders gedaan.

Daarna zijn Linde en ik opzoek gegaan naar de coco man. Ik had mensen zien passeren met zo nen cocosnoot en een rietje in. Ik wou er absoluut een hebben!

We hebben hem ook gevonden. Linde heeft leukere fotos, ik zal ze proberen te bemachtigen.

We moesten ons koffers pakken voor onze trek naar de jungle. De 2 jeeps stonden klaar voor ons hotel. De laadbak in en wegwezen. Ja iedereen in de laadbak. Lekker stoffig! Ik was plots veel bruiner :) Het uitzicht was fantastisch!

We passeerden kleine dorpjes langs heel de weg. Soms stonden er zelfs huisjes alleen.

Zo zag het er de hele tijd uit. Tot het donker werd, dan zagen we helemaal niets meer. Akelig.

Eindelijk aangekomen aan onze slaapplaats. Het heet het boomhuis. Nu begrijp ik waarom. Slapen in een slaapzak op de houten vloer met een doek op. Ik dacht dat ik niet zou kunnen slapen. Maar ik zalig geslapen! De uitbater noemde Tarzan, alle zo noemde hij zichzelf. Savonds voor het slapengaan werden we meegenomen naar een geinproviseerd kampvuur. Het deed me een beetje denken aan het kampvuur van de VKSJ dit jaar ;) Het was een dansfeestje. Best wel plezant.
Het Boomhuis. Ik vind het al leuk om te zeggen dat ik daar in geslapen heb.

Tarzan ,met zijn sexy broekje aan, leerde ons dansen.

De volgende ochtend gingen we het schooltje bezoeken in het dorpje. Linde had haar lekstokken en stylos va de KBC mee. We bezochten de klassen... Het schooltje vond ik eigenlijk nog goed voorzien voor zo afgelegen te liggen. In de nieuwe gebouwen zaten de kleintjes die een lekstok kregen en in de stallen, ja daar leek het wel op, zaten de grotere. Het bezoek viel een beetje tegen. Omdat elk kind recht moest staan en applaudiseerde voor ons.. Ik voelde me iemand die

iets gedaan had voor dat schooltje, wat dus niet zo was...

Dit is het eerste klasje. Veel leerlingen...

En dan eindelijk gingen we op tocht. Eerst nog 3 kwartiers in de jeep. We werden afgezet en trokken de bosjes in. De wandeling was niet zwaar maar wel glad. En het klimaat was helemaal anders dan dat ik gewoon ben. Vochtig en warm... We wandelde naar een waterval.. Ik wa blij dat ik men bikini bij had. Ik heb dan ook uitgebreid een natuurlijk douche genomen. Super fijn! Onderweg heb ik wel geen dieren tegengekomen, dat vind ik een beetje jammer. Ik dacht gewoon dat ik tenmiste apen zou zien niet... Maar het uitzicht was weer formidabel. Ik ben blij dat ik dit gezien heb. Ik voelde me toch een beetje Jane, al miste ik mijn Tarzan!
Enkele fotos om mee te genieten.

Het begin van de tocht...

Ik, aan het wandelen

De waterval

Het douchen was echt een verfrissing...
Geen woorden voor...

Ik vond de tocht veel te kort, want ik voelde me er echt thuis :) Maar helaas we gingen al terug naar Pichinaki. En kropen in ons bedje..
De volgende ochtend gingen we daar een school bezoeken. We werden opgesplitst in groepjes. We trokken een klas in en gaven een beetje uitleg over ons land. Moeilijk om iets te zeggen over Belgie. Maar als je goed nadenkt kun je veel zeggen. We zijn dan maar ons volkslied beginnen zingen, maar verder dan o land in eendracht niet te breken geraakten we niet... Dromen zijn bedrog (Annemarije kwam uit nederland en dan konden we samen zingen) en het is een nacht konden we dan weer wel. De zwitserse meisjes zongen een kinderliedje en leerde het aan... Best wel nog gezellig. De kinderen zongen dan maar voor ons een liedje van Grupo 5. Ik ben fan!

Op de koer gaven we nog cadeautjes weg.

In de namiddag gingen we een dorp bezoeken vertelde ze ons. Het was een echt indianen dorp. Alle echt.. We vroegen het hun en de mensen vertelde ons dat ze de kleren aandoen voor feesten en dat er elke zondag gedanst werd... Maar dat achterwegen gelaten voelde ik me in een echt indianendorp. De kinderen waren zo schattig in hun kleren... We werden onthaald door dansende kinderen die ons verplichten om mee te dansen. Maar o zo leuk! Ze gaven ons fruit dat vers geplukt was, heerlijk. Ze leerde ons indianenspelen, boogschieten,... De vrouwen verkochten bandjes. Ze zagen er allemaal zo echt uit. Puur genieten van het moment.

Het eerste wat ik zag in het dorpje.. De kindjes waren zo mooi gekleed!

Het dorpje

De kindjes namen ons vast en begonnen te dansen. Mij nam net het liefste kindje vast! Maar oh ze kon dansen.

De kinderen in hun hangmat.

De mama was opzoek naar luizen in het haar van haar dochtertje

De reis naar de jungle was vlugger voorbij dan ik had gehoopt. Ik vond het jammer dat ik geen dieren heb gezien, maar heb er wel van genoten. Ze raadden me aan om naar Ikitos te gaan voor meer dieren.
Terug in Lima zijn we gaan eten in de McDonalds en zijn ik en Deborah gaan shoppen. Ik heb mijn eerste kleedje hier gekocht...
De reis terug was saai omdat ik hem deze keer alleen moest doen. Want Eugenie en Caroline zijn naar Ikitos :)


Naast al het avontuur enzo moet ik melden dat ik voor de tweede keer tante ben geworden..
Janne is de 19de geboren om 14u18. Ze weegt 3565 en is 50 cm groot. En ze heeft een blond kopje. Ik heb het nieuws gekregen van men mama aan telefoon. Maar heb het met niemand kunnen vieren, jammer :( Ik hoop dat ze een beetje klein blijft tegen dat ik terug kom. Proficiat aan mijn lieve zus en Jo!

Ik denk dat ik alles heb verteld. Er lijkt geen nieuw avontuur op de loer te liggen. Maar wie weet wat ik volgende week meemaak... Dikke kussen en tot de volgende.