La playa

Ik ben dit weekend naar de zee geweest met de Duitse meisjes! Terug naar hetzelfde dorpje met Nieuwjaar. Camana. De sfeer zat goed en het weer ook. Wat wil je nog meer in Januari :)

Zaterdag ochtend 9 uur namen we de bus in Arequipa richting Camana. 3 uurtjes rijden. Gelukkig was er een goede film, ‘Taken’. Gaat over een meisje dat naar Parijs trekt en daar wordt ontvoerd. Gelukkig dat niemand die film gezien heeft voordat ik vertrok, of ik mocht niet meer gaan. Neen, tis echt een aanrader!

Aangekomen in Camana gingen we op zoek naar een hotelletje voor de nacht. We hebben er een gevonden van 10 soles per persoon per nacht. Goedkoop dus. En op 2 minuutjes van het strand, wat wilt een student nog meer. Maar de kwaliteit was niet echt schitterend! Het toilet in hetzelfde kotteke als de douche... je kon de kamers niet van innnen opslot doen enzo van die dingen. Maar voor 1 nacht is dat oke!!

Onze bikini aan en naar het strand! We willen graag 1 parasol por favor! Die wordt ons geracht voor 5 soles. We zetten ons iglo tentje op dat we mochten lenen van die agencia waarmee we naar de Colca zijn gegaan! We weten direct waarom. Het tentje is oud en gewoon kapot. Leuk dus! Maar het lukt ons toch om meer schaduw te creeren. Het moet wel, want de zon is te heet. Het bzand rand aan ons voeten (Een duits meisje, Christina, ging eens lopen en het zand heeft haar voeten letterlijk verbrand, om een vooreeld te geven hoe warm het is!) Onze handdoek gespreid en de zonnecreme gesmeerd. We luieren erop los.

Onze construcie, ik vond het geslaagd! De meisjes hadden er zin in. Eva, Eugenie, Kora, Karine, Christina en Milena.

Om afkoeling te zoeken duiken we af entoe het water in. De golven zijn te hoog en te plezant! Kora had haar luchtmatras mee, echt waterpret verzekerd! Als je een golf pakt met die matras gaat ge echt super snel! Maar de zeepolitie haalt ons uit het water en zegt dat we verder moeten gaan spelen met de matras, omdat het hier te gevaarlijk is. We zitten dicht tegen kruizende golven en daar kan het gevaarlijk worden.. We leggen de matras dan maar aan de kant omdat we te lui zijn om verder te lopen :)

Voor het avondeten gaan we ons gaan douchen in ons hotelletje. Maken ons op en gaan eten. We stappen binnen bij ‘Hans’, gewoon omdat het vertrouwd klinkt. We bestellen ons het goedkoopste dat blijkbaar weinig is, want daarna hebben we nog honger!

Ik en Eugenie hebben afgesproken met Angel, een vrijwilliger van AFS die ook in Camana was om hem het ontwerp van de t-shirt te geven. Hem komen we tegen en hij trakteerd ons op Pisco (De nationale drank van Peru) Die traktatie slaanb we niet af en gaan ze op gaan drinken op het strand. Ik en Eugenie beginnen dan maar tegen Angel over hoe slecht AFS wel is in Arequipa enzo.. Hij geeft ons zelf gelijk, we weten niet of hij het meende, want hij was een beetje in de wind! Swat hij moet naar het toilet en vertrekt, we hebben hem een hele avond niet meer gezien. Onder een veel te mooie sterrenhemel praten we over de dingen die ons hebben veranderd hier in Peru. En blijkbaar heeft iedereen zijn eigen dingen waar hij meer waarde aan hecht! En ik kan je verzekeren, leven in Peru veranderd je. Of het nu is voor 6 maand of een jaar, je verandert! Ik hoop in goede zin! Het is gezellig! Wanneer de Pisco op is, kruipen er al 3 in hun bed! Wij hebben nog zin om een dansje te placeren. We gaan naar de discotheek. Rarara, wie staat er aan de deur? Dezelfde bodyguard als met Nieuwjaar! Ik en Eugenie geraken weer voor free binnen. Maar Karine en Kora hebben de truk nog niet door, dus betalen we elk de helft. Het feestje is leuk! Maar de Peruviaanse muziek begint een beetje tegen te steken! We smeken bij de DJ voor Musica Elektronica! Een halfuurtje later krijgen we waar we naar verlangt hebben. Ja die Duitse meisjes kunnen dansen! We nemen ongeveer 1 vierde van de dansvloer in, omdat we simpelweg plaats nodig hebben om te dansen J Hier heb ik iets geleerd, Hoe hou je jongens voor de rest van de avond op afstand?? Zo dus! Gedaan met die vervelende lelijke kerels die denken dat ze kunnen dansen en het hart van een gringa willen veroveren! Maar helaas de Electronica is na 5 liedjes gedaan.. Een opluchting voor de Peruvianen op het ander deel van de dansvloer, jammer voor ons!! Daarna wordt het saai en keren we maar terug naar het hotel. Het was een leuke avond!

Zondagochtend 6 uur. Eugenie maakt me wakker. Ze heeft overgegeven. Raar want gisteren was ze echt niet zat of zo? Haar slaapzak ga ik maar aan de wasdraad gaan hangen en de mevrouw van het hotel heeft verse lakens gelegd. Ik zoek nog een emmer en ga terug slapen. Een halfuurtje later hangt Eugenie met haar hoofd boven de emmer. Raar. Ze heeft pijn. Super harde buikpijn! De meneer van het hotel begint vragen te stellen... Het enige wat Eugenie anders heeft gegeten is de ketchup in het restaurantje ‘Hans’ (toch niet zo vertrouwelijk als hij klinkbt dienen Hans) Saus eten kan dus serieuse buikpijn veroorzaken!! Goed dat we dat weten...

De hotelQaas gaat medicatie halen. Hier in Peru kun je dat overal krijgen zonder bijschrift erbij. Medicatie nemen zonder iets is een beetje gevaarlijk vinden we. Ondertussen blijft ze wel overgeven.. Ik zeg dat we naar het ziekenhuis moeten! Een dokter!!

We nemen de taxi. De taxichauffeur kijkt wel angstig in zijn achteruitkijkspiegel wanneer Eugenie egint te hoesten. Ik bid alleen maar dat ze op tijd haar plastieke zakje grijpt! We geraken tot een pharmacie. Daar zegt de mevrouw dat het een vergiftiging is. Ze geeft haar een pilleke. Eugenie lijkt het niet goed te vinden en geeft weer over. De mevrouw van de apotheek is meer in paniek dan wij zijn... Ze schrijft een injectie voor. Ik zeg dat we naar een dokter moeten. Ze zegt dat er een hospital is in het dorpje. Daar naartoe, in een fiets (zoals in China) mooie prive ambulance! Aangekomen in Het ziekenhuis geven ze ons de injectie en verwijzen ons door naar de straat met allemaal dokters. Helaas is er geen enkele open. Eugenie kan het niet meer houden en we vallen een andere appotheek binnen omdat daar stoelen zijn. De meneer is niet te spreken over dat het ziekenhuis Eugenie niet behandeld heeft. Hij verteld ons dat er verderop een verpleegster is, zij zal die spuit wel willen zetten. We gaan er naartoe, Eugenie zakt ineen op het straat. Terug naar de appotheek. Ik ren naar die verpleegster. Leg uit dat het dringend is!! De verpleegster veegt gewoon haar vloer verder en ik word er zenuwachtig van! Ik krijg haar toch mee. De man van de appotheek staat met zijn handen te zwaaien op straat, ik ben bang dat Eugenie het bewustzijn heeft verloren.. Maar ze zit nog steeds op die stoel zonder kleur in haar gezicht en te kermen van de pijn. Eindelijkkrijgt ze de injectie. Het duurt verschrikkelijk lang. Voordat ze aan de helft zit heeft Eugenie al 5 keer gevraagd of ze aan de helft zit.. Ik hoopte maar dat Eugenie goed op de injectie ging reageren.

Terug naar het hotel. De Duitse meisjes zitten te ontijten. Het ei met manzanasap (appelsap) smaakt me niet. We beslissen om naar het strand te gaan. Eugenie kruipt in haar bed. Ze moet me bellen als er iets is!

Op het strand vertel ik alles. We nemen een duik in het water. Daarna spelen we een kaartspel (10 fases) echt een tof spel! Ik win niet, maar en toch tweedes,beginners geluk! Eugenie belt, maar Karine gaat naar haar toe. Het lijkt niet erg te zijn. Eugenie haar Peruviaanse broer is ook toegekomen hij blijft bij haar.

De hele dag luieren we op het strand en profiteren van het eten dat naar ons wordt gebracht. Ja hier gaat dat zo in Peru, alles wordt naar je toe gebracht.echt alles wat je je maae kunt inbeelden! De mooie tijd gaabt veel te snel voorbij. Om 4uur 30 hebben we onze bus terug naar huis. In de bus zit ik naast Eugenie, klaar met haar plastieke zakjes. Ze slaapt, maar wanneer de haarspeld bochten beginnen moet ik haar wakker maken. De film is dezelfde als die wanneer we kwamen. Hij is zo goed dat hij me weer kan boeien. We komen aan in Arequipa en daar is het veel kouder dan ik had gehoopt. Ik en Eugenie nemen dezelfde taxi. Taxstel E10 met nummerplaat FH6466. Moest ik onthouden omdat Eugenie alleen verder moest. De truk, schrijf of herhaal het steedbs, luid genoeg dat de taximan het hoort.

De zee was plezant. Ik heb me echt geamuseerd. Nu besef ik ook hoe gevaarlijk het kan zijn om sausen te eten. Maar de zee, ik heb er even genoeg van. Ik vind dat ik al ongeloofelijk bruin zie. Ik ben denk ik nog nooit zo bruin geweest!

Inb Februari ga ik terug met mijn werk. Dan hebben de kindjes een weekje vakantie. Dat wordt plezant!

Euegnie heeft me gisteren chocolaatjes cadeau gedaan omdat ik met haar ben mee gegaan, is ze niet lief?? En de chocolaatjes zijn lekker! Pastillas van Iberica. De Chocolade vanuit Arequipa! mmmm

Tot de volgende xxxx