Colca Canyon

Vorig weekend zijn we naar de Colca Canyon geweest. Het is een gebied, 4 uur van Arequipa. De Colca canyon staat op de lijst van de mooiste gebieden van de wereld. Bekend om zijn Condors (reuze vogels!) die er vliegen. Deze keer was het geen gewoon uitje. We gingen mee met een agencia die elk jaar naar daar trek tom de kinderen uit een dorpje een gelukkige kerst te wensen. We dachten dat het iets moois was om te doen en schreven ons in. Vrijdagochtend vertrokken we om half 5. Brr veel te vroeg opstaan! Een geluk dat mijn zus ook meeging, dan moest ik het niet alleen doen!
Onze eerste stop was de ‘Cruz del condor’ het is een uitkijk platas op de super diepe valei waar er veel condors vliegen. Ik heb er maar 1 gezien, net voor we de bus instapten. Maar het uitzicht was formidabel! Zo een diepe valei heb ik nog nooit gezien!

Mijn zus (Merry) en ik aan het uitzicht Cruz del Condor

We reden door, over toppen van 4800 meter. En ja, ik heb ook mijn sneeuw gehad dit jaar! We stopten op het hoogste punt. Sneeuwballen konden we maken. Amai, ik ben uit de bus gerend! Het uitzicht was weer oneindig! Heerlijk! Ik kreeg de kerstsfeer te pakken!

Voor het eerst sneeuw in Peru! Verschrikkelijk hoog. Maar het uitzicht is formidabel!

We reden het laatste dorpje in deat bereikbaar was met de auto, op een hoogte van 3200 meter. Daar hadden we een ontbijt om op krachten te komen. En we vertrokken. De tocht ging als volgt. Eerst 2 uur dalen. Amai ik was het zo beu! Mijn tenen deden pijn omdat ze tegen het voorste van mijn schoenen zaten. We liepen richting een Oase. Beneden in het dal zagen we echt een Oase met warmwaterbaden! Ik hoopte dat we erin mochten, maar helaas, daar aangekomen gingen we door. We liepen over de Canyon en begonnen aan de klim. Mijn zus geraakte al snel achterop, ze heeft de laatste 4 jaar geen sport meer gedaan. De gidsen liepen steeds op kop en wachten niet echt, dus moest ik wel bij haar blijven om haar op te vrolijken. Ik weet dat dat altijd luek is als er iemand bij jou blijft en je op andere gedachten wil brengen, zie de Misti :p. Ik begon voor haar liedjes te zingen, het beste dat ik kon bedenken was ‘Het is een nacht’.

Eva, Caroline, Eugenie en de gids zijn aan het afdalen. Ze zien het nog zitten...

Even rusten na een klim van een uur een half. Hierna hadden we nog een uurtje te gaan..

En zo kwamen we aan bij het dorpje. Allemaal een beetje raar. Geen open armen die ons ontvangden. Geen levende ziel te bespeuren in het dorpje. Alleen blafende honden zaten ons achterna. W trokken naar ons hotel, alle ja een Hotel... Onze kamer bestond uit 5 bedden met een ingezakte matras en dekens waar spinnen hun nest inmaken. Een vloer van grond. Maar er was wel een douche met warm water. We sprongen er met 5 meisjes tegelijkertijd onder omdat iedereen warm water wou. Na de douche deed ik al mijn kleren aan die ik bij had. Ook mijn skivest! Daarna gingen we ons eten maken in het keukentje. En voor het eerst had ik echt kerstmisgevoel! We zaten allemaal gezellig in de keuken met vuur. Ja ze koken daar nog op vuur. Het eten was soep en chifa. De soep was lauw en de chifa lekker! Daarna kroop ik in mijn slaapzak onder de dekens met de spinnen en luister naar de regen die tikt op de golfplaten boven me. Ik mis het gevoel van op de zolder in slaap te vallen op een winternacht. Ik bedenk dat het de eerste keer regent in 2 maanden voor me. En ik val in slaap, en slaap de hele nacht door.
In de ochtend werd ik gewekt door de radio van het dorpje. Stel je er niet te veel van voor, het is een luidspreker dat aan een paal hangt waar een meneer in babbelt. Hij zei dat we waren aangekomen en dat de kkinderen zichmoest verzamelen. Ik keek op men gsm en het was 6 uur. Ik dacht: het is zaterdag, laat die kinderen toch slapen! Ik sta op en trek mijn ogen open. Het landschap is groen door de regenval. Ik word helemaal wakker bij het ontbijt met uitzicht op het dal. We krijgen pannenkoeken met chocolade en manejar. Ik smul alles op. Tijdens het ontbijt komt een oude vrouw in quechua vragen voor een foto van haar. Wanneer je een wilt moet je betalen. Ze draagt traditionele kleren waarvan de kleur verbleekt is door de jaren heen. Daarna kan beginnen waarom we gekomen zijn.

We wandelen het dorpje binnen. Zoals je ziet enkel wij te bespeuren..

De enigste mensen die we zagen. Ezels zijn het enige vervoer dat ze hier hebben!

Koken in de keuken..
Aan de ontbijttafel. Met achter ons het reclame bord van het hotel :)

We trekken onze t-shirt aan en lopen naar een pleintje in het dorp. Onderweg wordt ik omver gelopen door een mevrouwtje. Ze begint heel hard te lachen. Ze lijkt wel een heks. Ik word er stil van. De ezels met de cadeautjes zijn ondertussen ook al aangekomen. Ze worden verdeeld volgens leeftijd, net zoals de kleren. De chocolademelk met kwakker (Een peruviaans energiedrankje) wordt bereid. We speelden met de kindjes voetbal. Darana een paar spelletjes van op de jeugdbeweging. (amai ik mis de vksj). Wel leuk om bij de kindjes blije gezichten te zien. Elk kind kreeg een kerstmuts. Na de spelletjes werden de pannetons aangesneden. Elk kind kreeg een grote beker chocolade en een stuk panneton. Daarna kwamen de volwassenen. Achteraf bespraken we het gedrag. De volwassenen waren echt verzamelaars en kwamen af met plastieke zakjes voor de panneton waar ze zonder schaamte 3 stukken instaken. Halve liter flesjes werdenboven gehaald voor dde chocolademelk. Zonder schaamte... Ik zou ook geen schaamte hebben moest ik mijn kind voor 2 dagen eten kunnen geven waarvan het blij wordt! Datwas mijn besluit! Als je niets hebt, dan heb je geen schaamte om wat je kon krijgen! We hadden veel kinderen blij gemaakt vandaag, onze missie was geslaagd! We konden vertrekken. Er kwam nog snel een oude vrouw naar ons. Ze zei: Gracias por todos! En die 3 woorden, die maakte bij ons allemaal een lach vrij!

De kindjes spelen een spelletje!
Het hele dorp op de foto!

We gingen naar het dorpje ervoor om te eten. Daar kregen we Papa rellena, aros, ensalada de betraga en cuy. De cuy was raar om te eten, omdat er zich 3 meter verder een hok met cuys bevond.. Ik was blij dat het niet mijn eerste keerwas! Daarna wandelden we de weg terug. Eerst naar beneden dus. Amai mijn hele lichaam deed pijn! Amai ik was het rap beu. Omhoog deed ik op het tempo van Caroline (het meisje van Zwitserlands). Het begon te donderen en te regenen. Amai ik was zo blij. Eindelijk regenen. Ik miste het naar huis rijden met de fiets in de regen vanuit Lede. Ik heb 2,5 uur in de regen afgezien. En eindelijk geraakten we uit het dal. Amai ik was blij! Caroline en ik maakte en vreugde dansje.

Op de top van de berg. Goed nat!

We trokken verder in de donker tussen de velden naar het hotel. We kwamen als laatste toe, maar ik was blij dat ik er deze keer geraakt was op eigen krachten. De douche was koud en ik bevroor. Mijn kleren waren allemaal nat, ik hadniets meer. Ik ben dan maar gaan eten in de pyjama van mijn zus. Super grappig zicht. Het eten was heerlijk. Kip met ensalade de manzana en pure (die het lekkerste van alles was!). Er werd wijn opengedaan en een feestje gebouwd.De volgende ochtend waren mijn kleren nog niet droog. Juist een t-shirt en mijn pyjama broek. Er zat dus niets anders op.. Aan het ontbijt werd het nieuws meegedeeld dat er die nacht een steenlawine was geweest en dat de weg tussen het dorpje waar we nu zaten en Chivay (een ander) niet berijdbaar is. De bus kon niet passeren. We gingen een hele dag in het hotel moeten blijven. Na het ontbijt kregen we telefoon dat de bus toch door kon en we konden vertrekken. We reden naar chivay. En passeerde de plaats met de aardbeving, volgens ons helemaal niet zo een erge! We moesten wel uit de bus stappen omdat de bus dan hoger is, voor de stenen enzo...

In Chivay stopten we aan de warmwaterbronbaden. In je bikini buitenzwemmen in december. Een raar gevoel! Maar het water was zalig! Net een lekker warm bad.

Samen in het zwembad!

De busrit terug naar huis was super. Echt peruviaans landschap. Jammer dat de ruiten van de bus zo vuil waren! De pacas (llamas) liepen als kudden schapen rond! Heerlijk. De bus zette ons af enik liep door arequipa met mijn pyjama broek aan. Een geluk dat mij er niemand kent. Ik en mijn zus zijn gaan eten in de Bruno Pizzeria. Ik heb er mij een heerlijke lasagne besteld. Amai die was te lekker en te lang geleden!Ik vond het echt een super weekend. Ik heb iets moois kunnen doenvoor de kinderen en heb er iets moois voor terug gekregen! Ondertussen zijn al mijn cadeautjes gekocht voor mijn familie met kerst. Ze liggen onder de veel te lelijke kerstboom. Ik heb eindelijk schoenen gevonden voor onder mijn kleedje... Het word voor mij geen eenzame kerst en daar ben ik super blij om. Maar ik ga het missen hoor de belgische kerst. Ik wens daarom iedereen een Feliz Navidad!!
Dikke kussen, Anne
PS: Ik heb 2 berichten gepost. Dus als je het ander nog niet gelezen hebt, lees verder :)