San Pedro

San Pedro is de grootste toeristische stad van het Noorden. Toeristen overal te zien, maar groot is die stad wel niet.
Neen we hadden het ons volledig anders voorgesteld! San Pedro is een peipklein stadje. Het bestaat uit 4 straatjes en een pleintje en is begeven door de toeristen! Ook de straatjes staan volmet gezellige restaurantjes en agencias. Maar van dat laatste hebben we even genoeg.

Het winkelstraatje van San Pedro, super gezellig!
Het pleintje.Met gewone bomen :0

Zaterdagochtendbeslissen we om iets actiefs te doen. we nemen eerst een uitgebreid ontbijt, we zijn tenslotte op vakantie he mannen! In de voormiddag lopen we rond in het stadje. Op zoek naar een short voor me want ik had alleen kleren mee voor bolivia en ik dacht dat het daar koud ging zijn... Nou het is niet koud in Bolivia en helamaal niet in Chili! Maar geen kledingwinkel te vinden!!! We hebben dan toch het stadje al 3 keer gezien :)

In de namiddag gaan we gaan fietsen. Ik ben een beetje bang, want ja, het is ondertussen al 6 maanden geleden dat ik gefietst heb! Maar je leert het blijkbaar niet af. We fietsen een beetje rond in de buurt. We mogen die gebruiken tot 10 uur snachts! En ja hoor het is meer dan de moeite waard!! Zalig dat fietsen. Eerst naar een zwembad (waar we niet in willen zwemmen) en dan willen we naar een grot fietsen.Maar helaas,we rijden heel de andere kant op.. We zijn er nooit geraakt waar we wouden, maar hebben prachtige gebieden gezien!!

Op weg. Voor ons Argentinie, we waren er bijna heen gefietst!

Onze picknick, een heerlijk smoske! en een heerlijk weertje!

Op zoek naar de grotten..

Genieten van het laatste restje zon op een berg!

We keren terug naar het dorpje! Voldaan en met super veel pijn aan mijn gat! Maar heerlijk om nog eens te fietsen!

PASEN, vrolijk pasen iedereen! Ja ook wij hebben het gevierd! Paaseitjes gaan kopen, 4 voor elk.. Een beetje weinig :( Zie maar dat er paaseitjes over zijn voor mij he!!) Maar ze hebben heerlijk gesmaakt! We willen wat doen en gaan toch naar eenreisbureau! Nou ja...
Met hen gaan we zout gaan bekijken en plassen. Super mooie landschappen!

Zwemmen in een zoutmeer... Heerlijk zo drijven en echt gieren van het lachen!!

Een zoetwater meertje.. De Ojos del sala. Dat zijn 2 putten, doe zijn er gekomen door een inslag van een meteoriet. Hoe diep ze zijn weet niemand, de laatste metingen zijn maar geraakt tot 20 meter diepte.

Bieke en Linde op het kleine zoutvlakte. Veel kouder dan die in Bolivia.

De zonsondergang. Samen kijken met een pisco sour van Chili... Heerlijk genieten!

Pasen heb ik dus speciaal gevierd.. Niet iedereen gaat gaan zwemmen in een zoutmeer he :)
Er is ook een koppel bij die ons aanraad om naar Valle de la luna te gaan! De moeite waard. Dus dat houden we voor de volgende dag!

Maandag gaan we weer op pad met de fiets naar Valle De La Luna. We kunnen er geen genoeg van krijgen!! Huren van de fietsen en op pad!
Heerlijk! Ook nu krijgen we een heerlijk beeld van Chili. In deze valei ben ik net op de maan (vandaar de naam) We zitten er een hele dag,we krijgen er echt geen genoeg van!

Aan het begin punt van de vallei...

De 3 Marias, wouden we eerst niet naartoe. Maar we hadden de rest van de bezienswaardigheden gewoon voorbijgefietst... Super mooi!

De Canyon, waar je een wandeling kon maken..

Het einde van een 50 meter lange donkere tunnel!

We keren helaas terug... Want we hebben om 8 uur onze bus naar Arica. Arica een stad meer naar het Noorden toe, aan de grens van Peru... Ik ben eens benieuwd.
Chili is echt een mooi land, alle dit stukje toch. Beter meegevallen dan Bolivia :) En warm!!! Het was leuk om hier men laatste weekje van Zuid Amerika te starten... Jabinneneen weekje ben ik thuis:s Afwachten he...
Eerst nog een paar daagjes Arica, aan het strand :)

Salar de Uyuni

Salar de Uyuni, is bekend als de zoutvlaktes in Bolivia! Het schijnt een van de mooiste natuurgebieden op aarde te zijn..
En daar gaan wij naartoe!
De busreis is vermoeiend. Je merkt meteen dat het wegennetwerk in Bolivia veel minder is dan die in Peru.. We doen verschrikkelijk lang met de bus over een algemene kleine afstand.. En je wordt echt door elkaar geschud! Net zo een verageringsmachientje maar dan over je hele lichaam!!
We koen sochtends aan en zoeken het reisbureau waarmee we een afspraak hebben! Sandra genaamd :) Alles wordt in orde gebracht en we krijgen een voorstel.. We wouden eerst naar de jungle gaan maar dat blijkt vee te duur te zijn en ook we hebben er geen tijd voor. Omdat de zoutvlaktes o dicht tegen de grens liggen van Peru Chili en Argentinie beslissen we maar om de zoutvlaktes te kruisen en naar Chili verder te reizen! Lijkt ons plezant nog een stempeltje meer!!
We ontbijten en vertekken op de tour! Spannend!

Met onze 5en in den Jeep. Bieke, Anneleen, Luka, ik en Linde.

We krijgen ook nog twee Brazilianen mee. Octavo en Lucas. Twee toffe kerels.
Onze eerste stop is een treinenkerkhof. We zijn net kleine kindjes dat op ontdekkingstocht gaan! Super grappig! Het zijn ook zo mooie treinen!

Met zen allen op de trein!

We rijden het zout op! Wow zo mooi! Stoppen en we merken dat het zout nog erger is dan sneeuw! De zon is fel en weerkaatst! Maar het is zo machtig om daar te staan.. Het enigste wat je ziet is zout. Met aan de horizon bergen die weerspiegelen in Het zout .. Te mooi!

Er wordt nog aan zoutwinning gedaan. Het zout wordt afgeschraapt en op hoopjes gelegd .. Best leuk!

We gaan verder en de volgende stop is op het cactus eiland. Het zijn echt megagrote cactussen die er staan en het is grappig! Het eiland igt echt in het midden van het zoutmeer!

We rijden een hele dag door.. We komen na een dagje rijden aan aan et hotel waar we gaan slapen.
Het hotel is gemaakt uit zout. Alles gewoon! De muren, tafels, vloer, bedden,.. Alleen de warme douche niet :) Anders zou het zout snel wegzijn!! We eten daar en Presidenten een hele avond. Jaja, kaarten kunnen toch handig zijn. Ik heb heerlijk geslapen! Het bed was een beetje hard, maar heerlijk!

De eetzaal.. Alles van zout gemaakt!

De volgende ochtend is het begin van het ongeluk! Hou jullie lachspieren maar al warm! WE rijden door. We zijn de zoutvlakte al overgestoken maar rijden door naar de andere. Onderweg zien we super veel kuddes llamas, echt wel mooi!

PLots blijkt er een probleem te zijn met de jeep. Er is iets mis aan het wiel. We rijden door naar het eerste dorpje. San Juan. 2uurtjes zal het duren. We bezoeken er graven. Allemaal huisjes die een skelet bevatten! Een beetje griezelig.
Na 2 uur komt onze chauffeur af en verteld dat het niet hersteld is. We moeten daar blijven voor de nacht. Een dag verloren dus. Geen erg, het huisje waar we slapen heeft wijn en eten! Er wordt dus geen drukte gemaakt ;)

De volgende ochtend heeft de chauffeur goed nieuws. Er komt om 11 uur een andere jeep voor ons. Joepie, we kunnen verder. Om half 12 is er dan een andere. Onze bagage wordt opgeladen en we vertrekken.
We rijden door een groot `niemandsland`.. Nou ja, rijden, voor effe dan wel! We rijden ons al snel vast. Normaalmet een goede jeep moet je daar toch snel uitgeeraken?? Maar helaas! Na een halfuurtje proberen heen en weer te rijden komt hij een beetje los..Maar het lukt ons niet om hem helemaal op de harde grond te leggen. De Walter (onze chauffeur) gaat hulp gaan halen. We nemen letterlijk het stuur over en het lukt ons bijna! Nog 1 meterke en we stonden op de harde ondergrong :) De Walter komt (helaas ) terug. Hij kon er te voet ook niet dor zei hij ons, een beetje raar... Walter neemt het stuur over en rijdt vooruit ipv achteruit, vast! Grrr... de moed verlies je zo snel!! Nou ja, even boos zijn en terug duwen zeker... Het duurt in totaal een uurtje eer we eruit zijn geraakt! We rijden beter via de bergen ipv die grpte vlakte. Maar tot de bergen geraken we nooit!
10 minuutjes rijden we goed door, maar helaas geraken we weer vast! N in een grote waterplas.WE beginnen er echt voor te vrezen.. Duwen zit er niet meer in. De twee Brazilianen en de Walter besluiten om toch te wandelen naar de volgende basis.. Wij de belgen blijven achter. We staan met onze voeten in de modder te ploeteren, we doen Flamicos (we hebben schrik dat we die nooit gaan zien) en maken signalen op de grond voor moest er ooit een vliegtuig overvliegen :) Maar er is hulp op komst! In de verte komt er een jeep aan, met de twee Brazilianen en Walter. Een jeep met Amerikanen en japaneeskes! Direct worden we beschouwd als fotomodellen! Vuile ramptoeristen! Maar ze helpen ons! Ze krijgen ons los... we zetten onzetocht verder. Het is half 4..Ik vraag me af om hoe laat het donker wordt en of het nog wel de moeite is. Het ongeluk is aan onze kant die dag, platte band. Gelukkig kan Walter toch nog iets en herstelt hij die in 10 minuutjes. Maar het mag niet zijn... Voor we de bergen inslaan laat hij ons weten dat de nieuwe band toch niet zo goed blijkt te zijn en het dom is om nu verder te gaan in de bergen.. Terugkeren naar Uyuni is de enige optie dat we hebben vrees ik.. En je, 10 minuutjes later is de nieuwe band plat. Wachten tot er weer eens hulp komt..
En die komt er. Daar is die jeep weer met de amerikanen en japaneeskes! Best grappig,we kunnen dan toch nog eens lachen!! De band wordt hersteld :) (Later horen we dat die groep een nacht heeft vastgezeten omdat hun band plat was en wij hun goeie hadden!)

De eerste keer dat we vastzaten!

We passeren nog eens aan de zoutvlaktes en we maken er gebruik van om fotos te trekken en de zonsondergang te zien!

In Uyuni klagen we... Logisch niet? En ja we krijgen een groot deel terug van onsgeld.. Gelukkig maar! Maar het probleem is dat we nu al onze zinnen hadden gezet op Chili, dat nu verder luçijkt dan ooit! We nemen eerst afscheid van Anneleen. Zij keert terug naar Peru om nog verder te werken tot juli..
Al die problemen wegen ongeloofelijk op een groep en het is soms moeilijk.. Een leuke 6de maand hebben we niet gevierd.. Want je, exact die dag waren we 6maanden in Zuid amerika...
Na veel gepraat komen we dan toch nog tot een beslissing. We zullen de volgende dag een jeep vinden die ons naar San Pedro in Peru brengt :)
We vinden ook die jeep. Tegen een redelijke prijs. Een hele dag rijden we. Gelukkig passeren we nog de flamincos en zo.. Best wel grappig. Aan de grens van Chili krijgen we ons zoveelste stempeltje in ons paspoort. We worden gedropt in een ander busje maar moeten eerst betalen.. Voor de zoveelste keer trappen we in de vallen van Zuid Amerika.. Nou ja tussen Bolivia en Chili is er echt niets te beleven en het is er verschrikkelijk koud, we hebben geen ander keus om te betalen :(
Zo komen we aan in San Pedro. De man van het busje heeft een beetje medelijden met ons denk ik, hij bezorgt ons een goed hotelleke en we mogen bij hem dollars wisselen tegen een goede koers. Tja zo komen we aan in Chili,het smalste land ter wereld..
Onze Bolivia reis is dus niet zo goed bevallen. Maar het geeft me nog een reden om terug te komen!

La Paz

Jaja, mijn reis alleen zit erop en ik reis van Lima naar La Paz. La Paz, de hoofdstad van Bolivia..

Maar voor ik daar geraak heb ik nog een helse tocht te gaan met de bus! In Lima ontmoet ik Bieke. Het meisje dat in Cajamarca woont. We vinden een oferta en kunnen goedkoop naar Arequipa. We doen geen oog dicht in de bus. We bevinden ons tussen snurkers en de temperatuur loopt op tot 33 graden.. Nou ja het s een goedkope bus he!
In Arequipa lopen we op Linde een ander Belgisch meisje.. We zoeken snel snel een bus naar Puno, want rechtstreeks gaat niet naar La Paz.. We vinden een maatschappij en het is best wel grappig hoor.. want de vrouw begint plots te reennen en we lopen er een beetje achter, we begrijpen er niets van! Ze gaat met ons mee in de taxi en we halen onze bus in. Hij was dus al vertrokken, hihi best wel grappig.
In puno komen we Luka en Anneleen tegen. Zij reizen ook mee. In Puno moeten we verplicht een dagje blijven. Want de bussen steken de grens niet meer over zo laat. Later merken we dat de grens sluit om 5 uur savonds.
In Puno lopen we een beetje rons maar dat hebben we allemaal al gezien..
De volgende ochtend nemen we de bus naar La Paz. Maar eerst over de grens in Copacabana! Allemaal een beetje spannend. Uitstappen uit de bus. Een stempeltje in ons paspoort dat we Peru verlaten. Brr 6 maanden in een vreemd land en dan weggaan, het lijkt al afscheid nemen.. Maar dat doen we nog niet hoor, we keren zeker nog eens terug!
Door de poort! We zjn in bolivia. Er is een soort van optocht wel mooi zenne en feestelijk! In Bokivia dan nog

eens een stempeltje in het paspoort en we zijn officieel welkom in Bolivia..
De grens tussen Peru en Bolivia.

Rijden naar Copacabana. Daar eten we en zetten onze tocht verder naar La Paz. We steken nog het titicacameer over met een bootje. En rijden iets later La Paz binnen. La Paz? Is groot! Het is de hoogste hoofdstad van de wereld. En ja ik voel het toch een beetje in mijn hoofd hoor!

Een beeldje van La Paz

We vinden snel een hotelleke. Het geld is makkelijk om te rekenen. Het is het dubbele van soles. Best handig om te rekenen! We regelen nog een toer en gaan dan in ons bedje, veel te moe van 2 dagen op de bus!

De volgende dag is et de bedoeling om te winkelen in Bolivia. Jaja, hier blijkt alles goedkoper te zijn dan in Peru, dus daar moeten we van profiteren he!
We bezoeken eerst de stad een beetje..

Uitzicht vanop de Plaza de armas van La Paz

Een straat...

Daarna gaan we souveniertjes gaan kopen.. Best vermoeiend en niet zo goedkoop :p Het zijn wel ongelofelijke gezellige straatjes!

Savonds vertrekken we naar Uyuni, dit dorpje is bekend door de imens grote zoutvlaktes! Die wou ik al van voor dat ik naar Peru vertrok zien! Het schijnt de moeite waard te zijn!
Het was een kort bezoekje aan La Paz.. Maar we hebben niet zo veel tijd op onze reis!

Chimbote

In de bus naar Chimbote word ik een beerje geambeteerd door de man naast me. Hij stelt de vragen die ik al 6 maanden heb moeten beantwoorden. Alleen doet hij er een schepje bovenop. Hij vraagt me 500 keer of alles in mijn leven wel sporotueel is. Welke weg ik uit wil enzo.. Brr een beetje griezelig allemaal!
Ik ben dan ook blij dat ik aankom in Chimbote. En ja, Chimbote ruik je al van ver, letterlijk. Ik moet toegeven dat het geen aangename geur is! De geur die me doet herinneren aan men eerste dagen Peru. Jaja, ik keer terug naar men start. Wanr in Chimbote heb ik mijn eerste weekjes doorgebracht. Hier heb ik mijn Spaanse lessen gekregen.
En ik word opgewacht! En das een beerje raar want ik ben vroeger dan narmaal... Ik zie mijn mama al vanuit de bus op me staan wachten. Ze krijgt mij ok in het oog en begint uitbundig te zwaaien. Het doet je wat als je weet hoe blij ze is met mijn bezoekje. Ze is echt blij en ik krijg dan ook een dikke knuffel! Echt tof!!
Thuis komen is ook leuk! Niets veranderd, buiten dan een nieuwe kast in de living en een papagaai als huisdier :) Ik praat met men papa en broer Joe, de andere twee broers zijn niet thuis. Het is best gezellig. Maar ik ben moe en het is laat dus gaan we maar slapen. Ik krijg terug men oude kamertje en bedje. Het enigste verschil is hier dat er nu een ander Belgisch naisje slaapt, maar zij is nu op vakantie.
De volgende ochtend word ik gewekt door die papagaai en door de warmte. Ik kan me niet meer herinneren dat het zo warm is in chimbote. Maar das normaal, want in oktober is het hier koud!
Mijn mama is al gaan werken en papa maakt men ontbijt klaar. Weer een vettig ei :)
Mijn broer komt thuis en ik babbel met hem een hele voormiddag! Hij is diegene dat naar Belgie is geweest deze winter. Hij heeft in Wallonie een liefje zitten. We praten onderuit van de verschillen tussen de Peru en Belgie. Hij vindt het eten in Peru lekkerder, zelf de frieten puh! Terwijl de chocolade heerlijk is. Ook het bier lijkt hem te smaken! Hij kan er maar niet overheen hoeveel verschillende bieren erzijn in ons belgen landje. Ook de sneeuw vond hij fantastisch!
Oh bij dit begin ik mijn belgen landje te missen hoor... Maar al gauw begin ik dan te tellen en zijn het nog maar 20 daagjes in Peru.. Maar 20 dagen meer...
Savonds gaan we naar de Plaz Mayor. Een plaats in Chimbote waar ik 6 maandn geleden elke dag passeerde maar nooit eens rijd had gemaakt om binnen te gaan in de Cathedraal. Mijn mama vond dat erg, dus zijn we er maar lamgs gegaan. Samen met mijn tante Annie en haar buitenlandse zoon Stefan. Een chico uit Ijslaand.


Bij een van de tijgers op de plaza mayor. Ik en mijn mama.

De volgende dag is de papagaai verschrikkelijk stil en slaap ik ror de middag. Schandalig eigenlijk. Nog net tijd genoeg om mijn was te doen en alles een beetje klaar te steken in mijn valies.
Savonds hebben ze een verrassingsfeestje voor me. Ze nodigen hun familie uit enzo. Een deja vu krijg ik. Alleen moet ik nu geen schrik hebben om mijn bus te missen aangezien die pas de volgende ochtend vertrekt... Er is pisco, bier, helaas geen matchu picchu (mijn broer moet snachts werken dus hij was er niet) er is heerlijk eten, dus het feestje kan beginnen.
Tot laat in de avond wordt er gepraat en helaas niet gedanst. :(
Mijn mama heeft nog duizende kadootjes voor me en voor ons moeke en vake in Belgie.

De volgende ochtend is het moment om afscheid te nemen :( mijn bus vertrekt om 11 uur..

Het is leuk om te weten dat je steeds welkom bent bij zo een lieve mensen. Zij doen echt veel voor elke studenr dat bij hen langs komt. Echt plezant. Ik denk omdat ze van die studenten ook veel liefde krijgen. Zelfs na 4 jaar hebben ze met elk van hen nog contact. Gewoon fantastisch!

In de bus naat Lima zijn het helaas al filmen die ik onlangs ergens gezien heb :( En ik moet 7 uur stil zitten :(
Aangekomen in Lima heb ik geluk met de taxi, ik dacht dat hij veel duurder ging zijn... Nou ja niet dus!
Het jeugdherbergje is leuk, hetzelfde waar ik al gezeten heb met afs. Dus ik ken het al!
Morgen de bus op richting Bolivie. Eerst wachten op Bieke. Een belgisch meisjedat van Cajamarca komt. Eerst de bus naar Arequipa, 14 uur. Dan naar Puno, 7 uur.. Dan naar Copacabana (over de grens), 5 uur... Het wordt weer een veel te lange reis! Maar oke ik sla er me wel door..
Ondertussen ben ik vollop bezig om me voor te bereiden op de terug keer naar Belgie (niet!)
Neen, enerzijds wil ik terug om iedereen eens te zien. Maar ik denk dat ik dit Peruland(je) rapper ga missen dan ik denk.
Daarom wil ik eerst nog genieten van mijn reis naar Bolivie, mijn vakantie voor dit jaar ;)

Trujillo

En zo kom ik aan in Trujillo. Na een veel te lange reis. Normaal maar 9 uurm ik heb er 10 uur een half over gedaan, puur door de slechte staat van de weg... Ik dacht heel effe zelfs dat de bus uit elkaar zou vallen!
Aankomen in Trujillo! Trujillo is een stad aan de zee. Het is de derde grootste stad (na Arequipa dus :)) De stad heeft een grote aantrekkingskracht voor surfers want het bekende strand Huanchaco maakt een deel uit van trujillo! Ik ben eens benieuwd!
Van de regen naar de zon, letterlijk! In Trujillo is het wel 30 graden. Daar sta ik dan met mijn bottines en poncho aan!!! Uitkijken naar Jolien. Jolien is een Belgische studente dat daar woont en me ging komen opwachten...Geen jolien te zien :( Een beetje raar niet? Ik bel haar en blijkbaar is ze er wel... Het duurt een tijdje en een paar telefoontjes later hebben we door dat er twee stations zijn... Een halfuurtje later vinden we elkaar dan toch! Maar goed ook..
Hotel zoeken in Trujillo... Trujillo is duur. Echt waar! Veel duurder dan Arequipa en Cajamarca. Minder dan 40 soles voor een kamertje vinden we niet. Het wordt er dan maar eentje van 35 soles, na onderhandelen heb ik er dat nog kunnen afdoen!!

We gaan gaan ontbijten. Heerlijk, yochurt met fruit en cereals... Heerlijk. Daarna laat Jolien me een beetje de stad zien. Trujillo is groot en tropisch! Een paar fotos...

De Cathedraal van Trujillo...

Plaza de armas van Trujillo, het standbeeld staat in stellingen, jammer!

Helaas moet Jolien door. Zij heeft een weekendje met AFS. Ze gaat met AFS naar chiclayo, een stadje meer in het Noorden. Blijkbaar werkt AFS hier beter dan in Arequipa. Alhoewel, hier weet AFS alles. De presidente weet zelfs dat je dronken bent geweest enzo... Een beetje freaky...

Ik verken dus de stad een beetje op mezelf.. Allemaal leuk.. Lekker relax.. Ik ben naar de mall geweest. Ja allo das groot en mooi. Ik dacht effe dat ik in LA aan het rondlopen was. Me zeelucht en palmbomen en superveel winkels! Je hebt er echt alles.
Deze dag bestaat er eigenlijk uit uit rondlopen.. Want ik neem dan de verkeerde micro en loop een halfuurtjerond, maar vind toch men weg niet.. Maar geen nood, als je verdwaald in Peru neem je gewoon de taxis.. En zo kom je altijd op de Plaza De Armas terecht.

De volgende dag ga k naar de Chan Chan. Das een paleis, maar nu al een reuine geworden he.
Ik neem de micro. Mijn rugzak hou ik stevig vast want er wordt veel geduwd daarbinnen. Een man naast mij staat veel te dicht bij mij en stapt dan toch gelukkig uit. Hij lacht nog eens naar mij, een beetje raar allemaal. 5 minutjes later heb ik het door. Mijn GSM is verdwenen.. Ik begin haastig rond te vragen wie mijn GSM heeft. En zo van ja ik heb hem echt nodig! Je mag het hoesje houden, geef de chip gewoon terug aan mij.. Het meisje wil bellen naar men nummer om te zien of hij hier is.. Nou ja, Anne kent na 5 maanden haar GSM nummer nog steeds niet vanbuiten... En ik ken zelfs men paspoort nummer van buiten! Verschrikkelijk. ja men GSM is dus gestolen.. Waarschijnlijk door die man dat vroeg is uitgestapt en naar me begon te lachen. Allemaal een beetje stom van mij. Wie steekt er nu in Peru zijn GSM in zijn broekzak.
Ik kom aan bij de Chan Chan en de zon schijnt hard! Heerlijk om te bruinen! Ik kan er niet te veel over vertellen omdat een gids te duur was en tja ik liep er veel te graag door op mijn gemakje, ik had een zee van tijd.

Een van de vele figuren die er zijn in het paleis. Je kan ze vooral vinden op de muren van het Paleis.

Een gang binnen de muren.

Een oase binnen de muren. Daar heb ik me effe neergezet om te genieten van de stilte en de dieren die er komen drinken..

Een van de pleinen binnen het paleis. Super groot...

Een bewaker

Ik was nog van plan om naar Huanchaco te gaan maar door men GSM heb ik er helemaal geen zin meer in en baal ik een beetje. Heb geen zin meer dat er die dag nog andere dingen worden gestolen. Ook moet ik de mensen iets laten weten he! Ik bezoek juist nog een museum over Chan Chan, maar das niet zo een goed. Een tempel, een kleinere versie van de Chan Chan en men dage zit er al weer op!

De volgende dag neem ik een uitgebreid ontbijt en ga ik opzoek naar een busticket voor te reizen naar Chimbote. Die vind ik na lang zoeken ook.
Dan gaan ik en Jolien naar huanchaco. We gaan daar een beetje in de zon liggen om nog meer te bruinen.

Een van de typische bootjes.

Nog eens

De bekende pier van Huanchaco...

We liggen op het strand. Eigenlijk is het strand niet zo groot en de golven ook niet. Die in Camana zijn veel groter. Daarom dat ik het een beetje raar vind dat dit een surfoord is. Goed voor te leren surfen denk ik.
We eten nog hollandse appeltaart op het strand met een bolleke ijs.. Maar we moeten al snel door, want mijn bus vertrekt om 7 uur.
Trujillo is een mooie stad om te bezoeken, maar ze is helemaal anders dan Arequipa. Hier ligt eigenlijk al het belangrijkste buiten de stad. En het belangrijkste is Huanchaco. Ook Trujillo is de duurste stad waar ik tot nu al ezeten heb.
Wel tof!

Jolien en ik...

Cajamarca

Zo start ik met men grote reis. Ik reis alleen, maar bij elke stop dat ik maak heb ik iemand dat me staat op te wachten :) Toch een voordeel aan AFS, overal in Peru zitten er vrienden!!

Weg met de bus richting Cajamarca, met een tussenstop in Lima. Met de bus eerst dus naar Lima, de hoofdstad van Peru. In totaal een reis van 14 uur. In Lima moet ik 5 uurtjes wachten. Ik geef men valiezen dat ik teveel heb af in het AFS kantoor in Lima, altijd handig en ik denk ook de veiligste keuze. Ik ontmoet in Miraflores mijn Duitse vriendinnekes :) Hoe ik er geraakt ben weet ik niet. Maar ik vind de taxi te duur dus neem ik de microotjes, ook in Lima. Oh ja, voor de niet Perukenners Micros zijn hetzlfde dan combis, maar veel groter. En Lima is een wirwar van straten, autos, micros,... Veel te druk. We spreken af en we gaan een kofietje drinken. Dat doet men dan als men in Lima is he :) We genieten. Maar al gauw moet ik door..
Ik ga naar het busstation en merk dat ik men busticket kwijt ben naar Cajamarca :s Ik weet al waar, heb datachtergelaten in het AFSkantoor... Maar geen probleem, voor 5 soles krijg ik een nieuw! Oh ja, weten jullie dat verhaal nog van mijn eerste dagen in Lima en dat we onze bus kwijt waren naar Chimbote? En dat er zo maar 1 man was die engels kon en die ons liet staan? Als je het niet meer weet moet je nog maar eens een van men verhalen raadplegen! Wel die man, die was er weer. En vriendelijk dat die kerel was! Pff van mij kreeg hij toch genen goeien dag!
Deze keer geraak ik wel veilig op de bus en op tijd enzo! De reis naar Cajamarca is 16 uur. En de weg? Verschrikkelijk! Ik word door elkaar geschudderd niet normaal! Gelukkig zitten er maar 8 mensen op de bus :) Heb ik twee stoelen voor mij alleen en kan ik toch nog een beetje slapen.

In totaal zit ik 30 uur op de bus in 35 uur. Gelukkig heeft Cruz del Sur goede films. In totaal op 2 dagen tijd heb ik 6 filñs gezien! echt wel nog goede.

En zo kom ik na een lange reis aan in Cajamarca. Cajamarca is een bergstadje in het Noorden. Wat me opvalt aan Cajamarca? Daar lopen de mensen echt rond in traditionele kledij. Met de bekende hoeden. Hoeden die stukken van mensen kosten en die ze om de 3 jaar vervangen... Die hoed is dan ook het belangrijkste bezit dat ze hebben.
En in Cajamarca? Daar regent het! Elke dag en echt pijpenstelen. Ik zoek een hotelleke, en spreek met Bieke af op de PLaza. Da Plaza de armas leggen ze opnieuw aan, omdat de mensen daariets te uitbundig carnaval gevierd hebben en de helft is verwoest. Ja Carnaval, dan is er feest is Cajamarca! En dan zijn er ook Gringas! Nu eigenlijk niet en is het een beetje kalñpkes.

Ze (Bieke en Max, haar vriend dat als gids werkt) nemen me mee om de stad een beetje te zien. De stad werd echt bewoond door de Incas. Vele Incawegen lopen door de stad. Er zijn zelfs Incastoelen, deze stellen niet veel voor en voorwat ze precies gedient hebben weten ze niet. Het is vooral een mooie groene oase in de stad en ook een mooie mirador.

De Incastoelen.

Daarna nemen ze me mee naar een dorpje dat wat verder buiten Cajamarca gelegen is. Daar hebben ze grote watervallen. Echt mooie. En een mooi natuurgebied! Het water is wel verschrikkelijk vuil nu, door de hevige regenvallen vande laatste dagen.

Heb de verkeerde foto van de andere kant van de waterval. Achter mij is de reuzewaterval :) Hmm maar ik zit in een intenetcafe en dan ist nogal moeilijk met de fotos..

De volgende dag neemt Bieke me mee naar de Incabaden. Cajamarca heeft zijn natuurlijke warmwaterbronnen. Daar maakte de Incas vroeger gebruik van als warm bad. De natuurlijke zijn 71 graden warm. Veel te warm dus om er zomaarin te baden. Aangelengd met koud water lukt het perfect. Voor de eerste keer (en waarschijnlijk de laatste keer) in 6 maanden tijd heb ik een warm bad... Het is heerlijk! Iedereen krijgt zijn eigen prive bad en mag een halfuur lekker relaxen.. De stoom stijgt al snel en het heeft een sauna effect... Heerlijk ontspannen!!

Mijn privebad. Vuil water, omdat het bron water is... Heerlijk (nog eens :) )

Ik ga nog eens mee naar Bieke haar werk. Zij werkt in een Hogar met alleen maar meisjes. Zij geeft er Engelse les. Ze zegtwel dat dat niet steeds makkelijk is. Omdat de kinderen mogen kiezen of ze komen of niet. Daarom is het vooral belangrijk om intressante las te geven om de meisjes te kunnen blijven boeien. Nogal stom, want als ze met werkwoorden begint haken de meesten af... Ik heb de Ikeapotloodjes aan haar ook gegeven (een deel, een deel had ik al aan men werk gegeven) Dank je wel Jamien om ze op te sturen! Zr zullen er veel heel veel plezier aan hebben!!

Daarna gaan op de markt een Ceviche gaan eten. Heerlijk en goedkoop! En die sfeer van de

mercados daargaat echt niets boven!!!

Ceviche, met een soort van Callemares! Lekker.

In de namiddag leer ik Suzanne kennen. Een Belgische studente dat hier een jaar woont. Met haar doen we iets, maar dat mag ik niet zeggen. Omdat het een verrassing moet blijven voor de mensen die me binnen een paar dagen komen opwachten aan de luchthaven :) Een beetje geheimzinnig doen he!

De volgende ochtend gaan we met het reisbureau van Max naar Porcon. Porcon is een dorpje dat iets hoger ligt en is beroemd door zijn dierentuin. Echt alles zit er! Van eekhoorntjes tot Poemas, van Llamas tot beren,... Alle diersoorten vanuit de sierra en de selva... Alles gewoon! Een paar fotootjes :)

LLamas, dat eigenlijk geen llamas zijn. Ze hebben een andere naam. Ja het zijn eigenlijk 3 dezelfde beesten, maar toch niet... Je hebt Llamas, Alpacas, en dan deze waarvan ik de naam ben vergeten!

De Condor uit Bolivie. Baa zo een groot beest!!! Echt ik had er schrik van!

De Condor uit Peru. Daar hebben we dan eens goed mee gelachen!

De Poema, die er niet zo van hield dat we fotos namen..

Mooie bloemen waren er ook overal!

De aapjes kon je een echt handje geven enzo. Was er wel een beetje bang voor. Die hun handen voelden echt aan als babyhandjes, zo griezelig!

Je kan ze ook Yochurt geven :)

Mijn laatste dag ging ik met hetzelfde reisbureau naar de Cumbe Maya. Wat een heerlijk natuurgebied. Waarvoor het precies heeft gediend dat weet ik niet, want de gids was maar een mummelaar en ik was nogal moe om mij te concentreren... Maar het uitzicht was al meer dan genoeg! Allemaal zooooo mooi. Echt de moeite waard. Je maakt eigenlijk een wandeling van 2 uurtjes en een half in een natuurgebied. En het enige wat me echt interesseerde was het kanaaltje dat de Incas hadden aangelegd met de bijhorende muurtekeningen. Mooi mooi mooi!

Een kleine foto van een te mooi natuurgebied. Met deze rotsen staat het eigenlijk vol :)

Ondertussen is het men laatste dagje geworden in Cajamarca. Ik ga nog rap een paar belangrijkheden bezoeken. Maar eigenlijk is het niet zo speciaal! De kamer van Atahualpa. Atahualpa is een koning van de Incs geweest. De Spanjaarden hebben hem gevangen gezet voor 3 jaar in een kamer. Na drie jaar zou hij vermoord worden. Hij smeekt om hem vrijtelaten. Hij belooft de Spanjaarden zie kamer vol met goud en twee keer vol met zilver. Om hem vrij te kopen. De Spanjaarden gaan akkoord maar vermoorden hem toch! De schat die weten ze niet meer zijn. Maar een legende vertelt dat het Incavolk zo kwaad was dat ze de schat in het titicacameer hebben gegooid. Nu is er een onderzoeker geweest die begonnen is het Titicacameer af te zoeken, maar heeft al snel ontdekt dat dat onbegonnen werk is! De schat blijft dus rusten op de bodem, en maar goed ook!

De kamer, totaal niet de moeite waard!!!

En dan moet ik al vertrekken. In de regen. Cajamarca is echt de moeite waard om eens afte zakken naar het noorden en de bergen!
Ik zeg dag tegen Max en Bieke. Tegen Max zeg ik dag voor altijd, want de kans dat ik hem nog terug zie is klein... En Bieke? die zie ik al terug binnen een week. Dan hebben we een afspraak in Lima om door te reizen naar Bolivie.

Oh ik moet me hier beginnen haasten. Want binnen 10 minuten gaan alle lichten en computers uit! Iedereen ter wereld doet een uur alles uit. Zodat de wereld eens een uur geen luchtvervuiling stuurt! Nou ja een uur? Wat is nog een uur? Datgaat zo veel te rap vorbij! Laat mij maar elke avond de kaarsjes op tafel zetten, veel gezelliger en veel beter voor alles!!!

Ik reis door naar TRujillo! Trujillo, de 3de grootste stad ter Peru! En warm naar het schijnt! Maar eerst die bobbelweg nog doen!!!
Dikke kussen en tot in Trujillo!